Een bezoekje aan Antartica en door naar de tropische zon in Bali!

De laatste dag in Nieuw Zeeland is aangebroken en dat betekent dat we onze spullen moesten pakken en Lea klaar moesten maken om in te leveren. We reden naar Christchurch, waar we Lea nog even door de wasstraat haalde (wat niet heel veel zin had, want de ouderwetse machine had alleen waterstralen en de begraafplaats op de voorkant van de auto was wellichtgay uitgedund maar zeker niet compleet weggevaagd, maar goed) en een stofzuiger er doorheen jaste. We reden naar het depot en zeiden daar ons tijdelijke huisje gedag. Eindelijk een auto waar we geen problemen mee hebben gehad!

Alle spullen werden overgeladen naar de grote campervan van Edward en Annelies, want zij zouden de wagen de volgende dag pas inleveren. Dat betekende ook dat wij die komende nacht (het vliegtuig vertrok om 6.20u AM) in de campervan konden crashen en dat ze ons lekker naar het vliegveld mochten brengen. Toch maar handig dat ze een vierpersoons ding hadden! Aangezien het depot vlakbij het vliegveld lag, reden we nog even langs het drop off punt, zodat we 's nachts niet zouden hoeven zoeken. Camping opgezocht en bedacht hoe we onze laatste dagje nog een beetje leuk konden invullen. Onderweg naar de camping waren we een Antarticacentre tegen gekomen en dat leek ons wel wat.

Het bleek een uitgebreid centrum te zijn met diverse attracties over Antartica, zoals bijvoorbeeld een Hagglund ride (later meer), een 4D theater met diverse korte films en een simulatie waar je midden in een sneeuwstorm terecht komt. Daarbij hadden ze nog een rescue center voor the Little Blue Penguins en een uitgebreide gallerie over wat ze in Antartica allemaal onderzoeken en doen. Spons modus geactiveerd! Laat die informatie maar binnen komen!

Wist je dat Antartica een bevroren landschap is met zee eromheen, terwijl de Noordpool bevroren zee is met land eromheen? (al zijn er onlangs nieuwe ontdekkingen gedaan op de Noordpool die dit tegenspreken) Wist je dat er een compleet ecosysteem woont dat zich helemaal aangepast heeft aan de omstandigheden, zoals heel veel walvissen, zeeleeuwen, pinguins, vogels en insecten? Wist je dat Antartica het koudste continent op aarde is waar de temperatuur kan dalen tot -75 graden Celsius? Dat Antartica groter is dan Amerika en Australië bij elkaar? Dat er op Antarctica standaard winden waaien zo krachtig las orkanen (150km per uur)? Wist je dat Antartica door twee zeestromingen omringd wordt, die beide een andere kant op stromen waardoor het land op zijn plek blijft? Wist je dat Antartica het droogste continent ter wereld is en er jaarlijks slechts 5 mm neerslag valt?!

Om half drie was het onze beurt voor de Hagglundride, ondanks dat we geen idee hadden wat het inhield. We kwamen naar de aangewezen plek en zagen diverse karretjes met kleine aanhangwagentjes. We mochten instappen en de chauffeur legde uit. Dit waren de voertuigen waarmee over Antartica werd gereden. Deze waar we in zaten, was ook daadwerkelijk in Antartica geweest! We reden een stukje over de weg en kwamen op een ruig terrein uit. Het werd een simulatie van hoe het daar was! Over heuvels, schuine hellingen, gaten, plassen, over scheuren in muren, wauw! Heftig, want alles schudde heen en weer en was alles behalve comfortabel, maar zo grappig en gaaf! Zeker omdat we eindigde in een enorme plas water die meer dan drie meter diep was, maar we bleven drijven als een bootje en op ooghoogte kwamen met de eendjes die er zwommen! Whoehoe! Dat was leuk!

Na de Hagglundride vonden we het tijd voor een 4D filmpje en gingen we naar binnen. We werden bewogen, onze gezichten in de wind en natgespetterd terwijl we over het landschap van Antartica vlogen. Wat heeft onze aarde toch een hoop diversiteit en extremen!

We keken nog even bij de Little Blue Penguins die gevoerd werden door Ann, de bijna bejaarde verzorgster die alle pinguins bij naam noemde en hun verhaal vertelde. Wat een leuke beestjes, ze zijn de kleinste in hun soort.

We hebben ons dus aardig vermaakt in het Antarticacentre en weer een heleboel geleerd. Die avond hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn relatief vroeg naar bed gegaan. We moesten immers om vier uur alweer opstaan om ons richting het vliegveld te begeven. Het was nog even de vraag of Ash nog langs een apotheek moest voor nieuwe antibiotica, want toen ze belde voor de uitslag van de labresultaten was de dame aan de telefoon een beetje in de war. Toen we even later terugbelde had ze het met de arts overlegd en zou Ash wel de goede antibiotica hebben gehad. Indien ze toch last bleef houden, moest ze maar opnieuw naar een dokter gaan.

De nacht was kort en al snel was het zover, we moesten weer afscheid nemen. Maar het ging makkelijker vandaag. We weten immers dat we ze over twee-en-een-halve week weer zien, het is nu alleen nog maar vakantie! Een dikke knuffel en een kus, onze tassen op de rug, een laatste zwaai en we waren weer alleen. Maar, zoals gezegd, we waren oké, we gingen lekker vakantie vieren!

Het vliegveld was doodstil, we waren al gauw ingecheckt en nog sneller door de douane heen, we waren de enige! Hup door de paspoortcontrole (waar de dame die Ashj hielp op een samenzweerderige toon fluisterend aan vroeg "Why does he have a frog?" wijzend op Kick-ker die in Bas zijn armen lag, waarop Ash in de lach schoot en we de rest van de weg naar de gate om gelachen hebben.

Het vliegtuig zou een half uurtje vertraging hebben, maar dat maakte voor ons niet uit, we moesten op Brisbane toch wachten op de volgende vlucht. De vlucht verliep rustig en ook de vlucht van Brisbane naar Bali verliep prima. Klein beetje turbulentie, maar verder lekker gedoezeld en gedommeld. We zijn in Indonesië! Hello Bali, hello sunshine and hello Juliette! We gaan genieten!

xx Bash