Big Buddha en plannen komende tijd!

Vandaag wisten we niet zo goed wat we moesten doen. Eigenlijk is twee weken te lang voor dit eiland. Het eiland is niet zo heel groot en eigenlijk is het allemaal copy/paste met dezelfde soort eettentjes/winkeltjes/huizen en andere soorten gebouwen.

We hadden de kaart erbij gepakt en kwamen erachter dat er onder Phuket Town een Big Buddha stond. Dus we besloten maar om die kant op te rijden. Vandaag was Ash de chauffeur en ze kreeg de leukste weggetjes tot nu toe voor d'r kiezen! Stijl omhoog, scherpe bochten en met een prachtig uitzicht. Op de weg omhoog naar de Big Buddha waren verschillende eettentjes en restaurants die letterlijk op palen tegen de heuvel aan waren gebouwd. Ook werd er volop Elephant Trekking aangeboden, waarbij je op de rug van een olifant kon zitten en een ritje kon maken. Behalve de grote olifanten, waren er ook één of twee baby olifantjes die  je kon voeren. Dat gingen we zeker doen! Op de terugweg.

Eenmaal boven aan de heuvel was het wel duidelijk waarom het de "Big" Buddha heette. Het beeld was misschien wel 50 meter hoog en misschien een meter of 30 breed? (zie foto, haha). Voor je bij het beeld kwam, was er een soort markthal met allerlei souvenirs, posters met de verhalen van het Boeddhisme en zat er een monnik, waar je voor kon bidden en geld in de pot doen, waarna hij een touwtje om je pols bond en met heilig water een gelukwens over je uitsprak. Heel eerlijk gezegd zijn wij daar te nuchter voor, maar was het wel heel mooi om te zien hoe de mensen op hun knieën naar de monnik toekropen en zich bogen om hun respect te tonen.

Het hele Buddha beeld was gemaakt uit stukjes marmer die je als gast kon schenken. Door een donatie te doen, mocht je een boodschap op een tegeltje achterlaten, die daadwerkelijk voor de bouw werd gebruikt. Ook alle andere souvenirs en andere opbrengsten werden gebruikt voor het bouwen van de Buddha en de gebouwen erbij. Uit respect mochten vrouwen geen blote schouders of blote knieën en daarom werden er sjaals aangeboden om deze te bedekken. Na een lange trap naar boven, kwam je uit bij de voet van Big Buddha. En hij keek uit over een prachtige vallei, de baai en de eilanden eromheen. Hij had een mooi plekje uitgekozen om te gaan zitten!

Wellicht zijn wij er te nuchter voor, maar we hadden het vrij snel gezien. We vonden het heel mooi hoe het allemaal gebouwd was, en we vonden het erg leuk dat we het hebben gezien, maar hoe sommige mensen bijna hysterisch worden door het zegenen van de monnik, dat gaat er bij ons niet helemaal in. Al begrijpen we de redenen van die mensen uiteraard wel, en hebben we daar zeker heel veel respect voor.

Op de terug weg naar beneden stopten we bij de babyolifant. BABYLOOLIFANT <3  Voor 100 baht mocht je de babyloolifant een mandje met suikerriet (denken we) voeren en aaien. De olifant heeft hele dikke harde haren en een eeltachtige huid. Al voel je die door de haren bijna niet. Het was net alsof je een bezem aan het aaien was! Maar toen we iets beter keken, vonden we het toch eigenlijk wel heel erg zielig. De babyolifant stond vast aan een ketting en had ongeveer een meter bewegingsruimte. Daarachter stonden zeker vier grote olifanten met de zadeltjes op hun rug en beide voorpoten aan een ketting gebonden, waardoor ze eigenlijk ook alleen maar hun achterpoten konden bewegen. Daarnaast stonden ze wel onder een afdak, alleen gemaakt van gaas, waardoor ze alsnog in de volle zon stonden.. Gelukkig werden ze wel natgehouden met een tuinslang en lag er voldoende voedsel. Maar toch krijg je er een wat minder fijn gevoel bij. Bijna overal wordt vermeldt dat dieren in Thailand over het algemeen heel slecht worden behandeld. Ze worden uitgebuit en alleen maar gezien als commercieel middel om toeristen geld te laten betalen. En in een bepaalde manier is dat ook wel zo. Zodra we de olifanten zagen, waren we direct enthousiast! En zo lang er mensen zijn zoals wij, blijven de Thai dit waarschijnlijk gewoon doen, omdat toeristen er graag geld aan uit geven voor mooie kiekjes en een ogenschijnlijk leuke ervaring. En daar zijn wij net zo schuldig aan als iedere andere toerist.

Na een hapje te hebben gegeten bij een van de tentjes aan de rand van de heuvel, gingen we op weg terug naar huis. Het ging alleen een stuk langzamer dan de heenweg, want we waren midden in de spits terecht gekomen. De spits begint hier zo rond vier uur, als de scholen uit gaan. Om vijf uur zijn de meeste kantoorbanen klaar en om zes uur de bouwvakkers. Tegelijk gaan de meeste F&B mensen weer aan het werk en betekent dat dus dat de wegen lekker druk bezet zijn. Na een tijdje gaf de navigatie aan dat we om 16.53 uur thuis zouden zijn, vanaf dat moment nog 23 minuten rijden. Om 17.06 uur op de klok, stond de weg op nog 22 minuten te gaan, maar waren we inmiddels dus ruim een half uur verder.

Eenmaal terug in het appartement hadden we een mail ontvangen. We hadden gisteren een aanvraag gedaan voor een bungalow op het strand in de buurt van Khao Lak, ongeveer 75 km ten noorden van het vliegveld van Phuket, om hier onze eerste nacht zonder ouders van Ash door te brengen. Er was nog plek en ze hadden een bungalow voor ons gereserveerd! Een plek op een privé strand met een eigen strandhuisje, Poseidon Bungalows (zie Facebook) here we come!

Ook hadden we mail van de Elephant Tours. In het noorden van Thailand, iets onder Chiang Mai, is een plek waar ze cursussen aanbieden om te leren hoe je een olifant moet besturen. Dit zijn verschillende pakketten van 1 tot 14 dagen. We hebben gekozen voor een driedaagse tour waarbij we het liefst 10 - 12 november zouden doen, i.v.m. een klein beetje speling met het boeken van een vlucht Thailand uit, omdat ons visum 16 november verloopt. Helaas was deze datum niet  meer beschikbaar. We konden wel van 6 - 8 november of 13 - 15 november. In eerste instantie hebben we geantwoord dat we dan graag de tweede optie wilden gebruiken.

Echter na nader overleg, of eigenlijk kunnen we beter spreken van een discussie, hebben we een nieuwe planning gemaakt. We hadden namelijk bedacht dat het wel heel erg makkelijk (en duur) zou zijn om een vliegtuig te pakken van Chiang Mai naar een andere bestemming, maar dat de boot over de Rivier Mekong naar Luang Prabang een veel leukere (en goedkopere) oplossing was! De opstapplaats van de boot is in Huan Xay, in het noorden nog boven Chiang Rai tegen de grens van Laos aan. Alleen werd het toen lastig om de olifanten nog in het verhaal te passen. Omdat de 6e tot de 8e eigenlijk te vroeg is (dan moeten we in drie dagen minimaal 1.500 km afleggen, wat op de wegen hier betekent 3 dagen alleen maar rijden) en 13e tot de 15e eigenlijk te laat is i.v.m. het verlopen van het visum en het nog moeten doorreizen naar de noordelijke grens, moesten we een andere oplossing bedenken. We wilden namelijk allebei. En de olifanten en de boot.

Lang verhaal kort. We zijn eruit. We zullen de auto op 15 november niet in Chiang Mai, maar in Chiang Rai inleveren en alle stops daartussen zullen we op het gemakje doen. Dan zullen we ons verplaatsen naar de grens, om daar op de 16e op de boot te stappen. Deze tweedaagse reis zorgt ervoor dat we op 18 november in Luang Prabang, Laos zullen aankomen. Hier zullen we een paar dagen blijven, waarna we op 21 november door zullen vliegen naar Hanoi, Vietnam. Vanaf hier zullen we de vervoersmiddelen gebruiken die tot onze beschikking zijn. Denk bijvoorbeeld aan treinen, bussen of andere vervoersmiddelen. Hiermee zullen we helemaal over land naar het zuiden van Vietnam reizen, om vervolgens op dezelfde manier via Cambodja terug te komen in Thailand. Via een goedkope retourvlucht van Bangkok naar Chiang Mai, kunnen we op 18 december alsnog de driedaagse olifantentour doen om dan op 21 december terug te gaan naar Bangkok en daar nog een paar dagen te blijven, waarna we dus op 24 december zoals gepland naar Sydney, Australië zullen vliegen. Snappen jullie het nog?

Maar nu moesten we nog wel weten of de olifantentour dan nog beschikbaar was, anders moesten we weer een ander plannetje bedenken. Daarom snel nog een mail gestuurd met de uitleg. Na het eten kregen we een mail terug. Er waren precies nog twee plekjes over. Dus we hebben geboekt! Nu ook de tussentijdse vluchten boeken en de rest zien we op het moment zelf wel.

Zo. Nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte.

Dikke kus en een knuffel voor iedereen!

xx Bash

P.s. Bas zijn telefoon laadt niet meer op. Dus deze gaat mee terug naar NL. We zullen morgen op zoek gaan naar een vervangend toestel en tot die tijd zijn we sowieso nog via hetzelfde nummer bereikbaar.

P.p.s. Misschien vinden jullie het ook leuk om ons toe te voegen op Skype? bas.ten.hoven

P.p.p.s. Je kan je ook aanmelden voor de mailinglijst. Dan krijg je een mailtje zodra we een nieuw verhaal plaatsen. Als je dat leuk vindt tenminste..