Dag Noordereiland, hallo Zuidereiland en hallo dolfijntjes!

Het was al vroeg ochtend, want we moesten om half acht al klaar staan bij de terminal voor de ferry naar het Zuidereiland. Bas en Ash moesten in de auto rij, terwijl Edward en Annelies in de Campervan rij stonden. Dat had voor Bas en Ash het voordeel dat ze sneller de boot op mochten en dus alvast een plekje konden gaan zoeken om te gaan zitten. Dankzij de walkietalkies die we inmiddels hadden aangeschaft, was het makkelijk communiceren ook (met een beetje gekraak en geruis tussendoor, maar dat mag de pret niet drukken). En het was echt zoeken! De boot was hartstikke vol en eigenlijk alle tafeltjes waren al bezet of werden bezet gehouden, behalve in een klein hoekje wat afgesloten leek als restaurant maar ook andere mensen waren gaan zitten. Daar was nog een mooi plekje aan het raam waar we nog een beetje naar buiten konden kijken. Edward en Annelies voegden zich al snel weer bij ons en voor we het wisten was de boot al onderweg. We namen een lekker scrambled eggje met bacon van het bootrestaurantje als ontbijt. Edward en Ash gingen even buiten op het dek een kijkje nemen terwijl Bas en Annelies de tafel bezet hielden. Het waaide ontzettend, maar het uitzicht was toch best mooi. We vaarden door de baai van het zuidelijkste puntje van het noordereiland en daardoor had je aan beide zijden bergjes en heuveltjes terwijl recht vooruit de zee je tegemoet glinsterde in het zonlicht. En terwijl Edward en Ash op het dek stonden, kwamen er ineens dolfijntjes uit de golvenkopjes omhoog! Ze zwommen een stukje met de boot mee en verdwenen daarna weer de zee op, dat was leuk! Later draaiden we de rollen om en konden Annelies en Bas even buiten kijken, terwijl Edward en Ash de tafel bezet hielden.

Eenmaal aangekomen in de haven van Picton op het Zuidereiland waren Edward en Annelies al snel van de boot af met hun Campervan. Zij stonden immers op het dek wat als laatste geladen was en dus weer het eerste gelost werd. Bas en Ash waren ruim drie kwartier later pas aan de beurt om van boord te rijden! Jeetje, wat duurde dat lang! Maar gelukkig, dankzij de walkietalkies hadden we elkaar al weer snel gevonden en konden we de eerste glimpen van het zuidereiland opvangen! Onze eerste indruk was nog niet heel erg indrukwekkend. De bergjes en heuvels waren meer verdorde graslandschappen waar enorme mollen hun holletjes hadden gegraven. Gelukkig kwamen we al snel op de kustroute en konden we uitkijken over de woeste oceaan die zijn golven over de rotsen smakte. Na een stop bij de Look Out, wat blijkbaar uitkeek op een zeeleeuwenkolonie (!) met heel veel kleine mini zeeleeuwtjes, kwamen we aan in het stadje Kaikoura. Hier zochten we een camping op, waar we voor de verandering een keer twee nachtjes zouden blijven.

Het weer was gelukkig een stuk beter dan toen we weggingen die ochtend, en we konden lekker afkoelen in het zwembad op de camping. We zouden zo in Campinglife mee kunnen doen, zoveel verschillende campings en plekken waar we blijven! We beginnen zelfs al met cijfers geven voor de toilet-, keuken- en afwasfaciliteiten! Na een simpele maar heerlijke macaroni met ham en kaas a la Edward (waar toch wel erg weinig ham en kaas in zat) was het even tijd voor ontspannen en op tijd naar bed want de volgende ochtend zouden we weer vroeg op moeten staan.

De wekker ging opnieuw om zeven uur 's morgens. Edward begint al te klagen dat het net is alsof het gewoon een werkweek had, want met dat vroege opstaan had hij toch absoluut geen vakantiegevoel. Maar dat zou snel veranderen, want de reden dat we zo vroeg waren opgestaan, was de kayaktour die we geboekt hadden! En ook dit keer gingen Edward en Annelies gezellig mee!

De gidsen Scotty (leuk) en Gary (niet leuk) namen ons mee naar een strandje waar we de grote kayaks in mochten. Dit was één van de betere tours die we tot nu toe hadden gehad, want de kayaks waren de beste die we tot nu toe hadden gehad, de gidsen waren perfect voorbereid en zelfs de mensen die op de tour meegingen kregen instructies in het geval er iets met de gids zou gebeuren. Dus dat beloofde veel goeds voor de tour! Edward en Annelies deelden een kayak en Ash en Bas een andere. We mochten kiezen van de gidsen, want ze hadden gehoord dat er een flinke groep dolfijnen links in de baai zaten, of naar de zeeleeuwen rechts in de baai. Uiteindelijk kozen we voor de dolfijnen en gingen we op pad. Of eigenlijk op vaart. En het weer was super! Het zonnetje scheen, de temperatuur was een mooie 26 graden en er was amper een wolkje in de strakblauwe lucht. Het peddelen ging makkelijk. We bedachten dat zout water een positievere buoyancy heeft, waardoor de weerstand minder is en het kayakken makkelijker ging. Maar het zou ook kunnen dat ons enthousiasme om de dolfijnen te zien mee hielp met het snelle varen. En ja hoor! Al snel zagen we wat bewegen in de verte, dus volle kracht vooruit! Op naar de dolfijnen!

Naarmate we dichterbij kwamen, leek het wel alsof de dolfijnen ook dichter naar ons kwamen, want al snel zaten we midden in een pack. Ze zwommen onder ons door, langs ons heen en voor ons langs! En er waren zelfs kleine baby dolfijntjes! Waaaauuuww, dat was echt super leuk! En elke keer als de groep weer terug kwam, ondergingen we weer nieuwe intense geluksmomentjes! Ze waren zo dichtbij dat we ze bijna aan konden raken! *zucht* Wauw...

Nadat we terug richting de baai peddelden, en onderweg nog een paar keer een tros zeewier voor wilde zeedieren aanzagen, of een vogel beschuldigde om een walvis te zijn, maar de gidsen stelden voor om nog een stukje verder te gaan en alsnog naar de zeeleeuwen te gaan. Dat wilden we natuurlijk wel! Ondanks dat Edward (die achterin zat bij Annelies) zat te zeuren dat Annelies te snel ging en hij het niet aan kon, en Ash naar Bas bleef roepen dat hij naar links, ik bedoel rechts moest sturen omdat we op de rotsen afkoersten, gingen we graag nog even verder om dichtbij de zeeleeuwen te komen. Helaas waren er niet zo veel als dat wel gehoopt hadden, maar kwamen er wel twee wat dichterbij waardoor we ze alsnog erg goed konden bekijken. Wat een leuke beestjes!

Dat was een leuke tour! En terwijl we terug voeren richting de kustlijn, merkten we wel dat de zee wat onrustiger was geworden. De golven waren wilder en groter en de wind was een stuk onaangenamer dan toen we vertrokken waren. Het leek er dus op dat ze de vorige dag gelijk hadden gehad aan de telefoon. We wilden namelijk oorspronkelijk de middagtour van half één boeken, maar de weersvoorspellingen zeiden dat het weer rond het middaguur zou gaan omslaan. Bovendien hadden ze gezegd dat er in de morgen meer kans op marinelife was dan in de middag.

Dat ze inderdaad gelijk hadden gehad wat betreft het weer bleek al snel nadat we terug waren op de camping. We konden nog net een duik in het zwembad nemen en lekker douchen, maar tegen de tijd dat we naar de supermarkt gingen, Bas naar de kapper ging en Ash naar de apotheek ging, kwam het met bakken uit de hemel en waren we maar wat blij dat we niet op het water zaten. Jammer genoeg bleef het de rest van de middag en avond regenen, dus werd het een middagje vermaken in de campervan.

Het is nog even een verrassing wat we morgen gaan doen. En dan bedoelen we niet voor jullie, maar voor ons, want we hebben zelf nog geen idee...

xx Bash