Helicopterflight over Glaciers and real kiwi's!

12 februari 2015 - Franz Josef Glacier, Nieuw-Zeeland

We werden vanmorgen wakker in een mistig regenwoud. Dat had normaal gesproken misschien best een leuk gezicht geweest, maar nu gaf het een klein onderbuik gevoel omdat we onze helicoptervlucht bijna in het water zagen vallen! Het zou namelijk wel echt een tegenvaller zijn als de vlucht niet door zou gaan of dat je uitzicht op de gletsjers zou worden verdoezeld door een dik wolkendek.

Tegen de tijd dat we ons moesten melden was het nog steeds vrij mistig, maar het leek wat lichter te worden. Volgens de man achter de balie was de laaghangende bewolking echter alleen in het dal waar we ons bevonden en zou het uitzicht op de gletsjers helemaal vrij zijn. De vlucht ging dus door! Joepie!

Na een korte safety instruction, kregen we het gevaarte voor het eerst in het oog. Een groter voertuig dan de helicopter in Sydney, er pasten zes i.p.v. vier passagiers in, maar toch hadden we het toestel voor ons viertjes, dus we hadden lekker de ruimte. Omdat dit Annelies dit had aangegeven als haar MUST-DO in Nieuw Zeeland (en wij het absoluut niet erg vonden om mee te gaan), mocht zij van de rest voorin zitten voor het beste uitzicht. Edward en Bas aan de raamkanten en Ash kon in het midden overal tussendoor kijken. Na een korte introductie van piloot Toby stegen we op en zagen we de eerste glimpen van de besneeuwde bergtoppen.

We vlogen weg van de mist en kwamen boven de eerste gletsjer, de Franz Jozef Glacier. Deze ijsmassa was zo'n 24 vierkante kilometer groot en de tong was zeker 13 kilometer lang. Wauw! De witte sneeuw stak scherp af tegen de donkere bergtoppen en de helderblauwe hemel. Er was geen wolkje aan de lucht en de kleur blauw was zo blauw als we geen van allen ooit een lucht hadden gezien!

We vlogen door langs Mount Cook, de hoogste bergtop van Nieuw Zeeland met 12.654 ft, ruim 4 kilometer. En wat een uitzicht! Verder zagen we diverse dorpjes in de verte in de dalletjes liggen, de Abel Tasman Gletsjer en langs Mount Tasman. Het laatste stuk was over de Fox Glacier, die wel 29 kilometer lang was en de grootste van Nieuw Zeeland. De uitzichten waren zo indrukwekkend, dat kunnen woorden niet beschrijven. Bovendien zie je op de foto's nog niet half de grootte en indrukwekkendheid van de omgeving! Het was alsof we midden in een documentaire van National Geographic waren, maar dan nog veel dichterbij en veel mooier. Er zijn weinig plekken die qua ruigheid, ultieme natuur en schoonheid in de buurt komen van deze plek.

En het allergaafste was dat we ook nog even boven op de gletsjer konden landen, om de sneeuw en het ijs aan te raken, te voelen en te ervaren hoe groot het eigenlijk was. Ook dat is via de foto's niet te bevatten. Om een klein idee te geven, een helicopter die landt op een gletjer is via een foto uit de lucht niet meer dan de grootte van een pixel. Wat een fantastische ervaring! Edward en Annelies, heel erg dank je wel!!!

Eenmaal terug op aarde duurde het nog wel even voor we daadwerkelijk met ons hoofd uit de wolken waren, wauw, dit was een heel ander soort adrenaline dan het bungeejumpen, maar net zo lekker!

Na een lekkere lunch gingen we op bezoek bij het Kiwi Wildlife Centre waar we ons gelijk inschreven voor de BackstageTour. Maar eerst even de gewone route, langs de weetjesmuur over kiwi's. Wist je dat kiwi's familie zijn van de struisvogel en emu's? En dat kiwi's hun hele leven dezelfde partner houden? En dat kiwi vrouwtjes eieren leggen die ongeveer 20% van hun lichaamsgewicht wegen, wat overeenkomt met vrouwen die zes-jarige kinderen ter wereld brengen? En door de grootte van het ei gewoon geen ruimte meer over hebben om te eten? Dat de vaderkiwi na het leggen van het ei de zorgen overneemt omdat moeder simpelweg uitgehongerd is? Dat het minimaal 80-90 dagen duurt voor een ei uitkomt en dat dit het de langste incubatietijd is van alle vogelsoorten? Dat baby kiwi's al direct voor zichzelf kunnen zorgen en papa en mama kiwi het nest dus ook gelijk verlaten zodra het ei is uitgekomen? Dat er vijf soorten kiwi's bestaan waaronder de Brown Kiwi, de Great Spotted Kiwi, de Little Spotted Kiwi en de Rowi Kiwi? Kiwi's stiekem hele kleine vleugeltjes hebben, maar amper spieren om deze te kunnen gebruiken? En wist je dat de kiwi's als enige vogels solide botten hebben in plaats van holle botten?

Wist je ook dat de grootste vijand van de kiwi een marter is? En dat de marter origineel naar Nieuw Zeeland was om de konijnenplaag tegen te gaan? Maar dat de marter het makkelijker vindt om de baby kiwi's te eten dan op konijnen te jagen? En dat er door deze marters slechts vijf procent van alle eieren uitgroeit tot volwassen kiwi? Dat kiwi's pas eieren kunnen leggen als ze vijf jaar zijn? En dat kiwi's wel zestig tot zeventig jaar oud kunnen worden?

Na al deze weetjes mochten we het verblijf in waar op dat moment twee kiwi's van ongeveer vier maanden oud en twee baby kiwi's van drie weken oud verbleven. Het verblijf was donker, dus het duurde even voor onze ogen aangepast waren. Maar al snel hoorden we ze scharrelen en kregen we de oudsten in het oog. Wat een ontzettend schattige beestjes! Ze zijn helemaal fluffy door de losse veertjes en met hun puntsnavel wroeten ze in de aarde, in boomstronken en in grasjes op zoek naar kleine insecten, besjes en wormen.

De BackstageTour werd gedaan door een enthousiaste, zenuwachtige maar zeer bekwame dame die alles uitlegde over het programma. Alle Rowi kiwi's die alleen in het omliggende bosgebied voorkwamen waren gechipt en werden gevolgd. Zodra ze een ei hadden gelegd, werden deze door rangers opgehaald en in het Wildlife Centre verzorgd totdat ze uitkwamen, na een jaar in het binnenverblijf waar de baby kiwi's zo goed mogelijk de natuurlijke omgeving wordt nagebootst, zijn ze groot genoeg om zichzelf te verdedigen tegen de marters en worden ze weer vrijgelaten in de bossen waar ze vandaan kwamen. Door dit programma was de bijna uitgestorven diersoort weer teruggebracht naar een redelijk stabiele en langzaam groeiende populatie van 375 individuen.

We zagen de eieren in de incubatiekasten en kregen zelfs een kleine glimp te zien van een net uitgekomen kiwi chick die al actief aan het bewegen was en zijn voetjes onder zijn lichaam probeerde te zetten om te kunnen lopen. Een klein stukje verder mochten we een kijkje nemen bij de baby kiwi die net een week oud was en een andere die op dat moment 16 dagen oud was. Wat een schatjes! Die zou je toch zo in je binnenzak mee naar huis willen smokkelen!

*zucht* Wat een fantastische dag weer! Deze ervaringen pakt niemand ons meer af... *zucht*

xx Bash

Foto’s

1 Reactie

  1. Desire:
    12 februari 2015
    wauw wat een uitzichten en ervaring