Mui Ne, struisvogels, witte duinen, gele duinen en rode duinen. En een gammele jeep.

Vanmorgen vroeg zijn we vanuit Nha Trang op de bus gestapt naar Mui Ne. Het weer onderweg wordt alleen maar beter, het voelt zelfs alsof je je moet insmeren als je aan de raamkant zit, zo warm staat de zon te schijnen.. Heerlijk soezen met de zon op je gezicht, totdat de Vietnamese dame schuin onder je ineens begint te kakelen in haar telefoon en niet zachtjes! Na een korte plaspauze reden we door en was Bas zijn opblaaskussen ineens kwijt. Dat is gek, die kan nooit ver weg zijn, we zitten immers in een rijdende bus. Na goed om ons heen gekeken te hebben, wilde Bas maar van voren naar achter door de bus gaan lopen, toen Ash het kussentje ineens bij de schuine onderbuurman onder zijn knieën zag liggen. De man lag te slapen, dus voorzichtig maar kordaat het kussen terug getrokken. Wat raar! Als je ziet dat er iets valt van iemand dan geef je dat toch terug?Of je laat het liggen, maar je gaat het toch niet pakken om dan zelf te gebruiken?!

Even later nog zo'n voorbeeld. We stopten opnieuw om mensen in te laten stappen en een stel stapte uit om even te plassen. Gingen de Aziaten (geen idee waar vandaan) precies om die plekken zitten, terwijl er nog allemaal spullen lagen van die andere mensen! Dat is toch raar! En dan ook nog gek opkijken dat ze moeten verplaatsen omdat het stel terug kwam!

Eenmaal in Mui Ne aangekomen, voelden we ons direct thuis. Er hangt een heerlijk relaxte sfeer die doet denken aan strandvakanties, veel eten en een beetje op avontuur gaan. We hadden een tour geboekt, al vanuit Nha Trang die ons een half uurtje later op zou pikken. Ideaal om nog even snel een hapje te eten, aangezien we vanmorgen geen tijd hadden gehad/genomen om te ontbijten.

Even later werden we opgepikt door een oude gammele jeep, waar we met z'n vieren op de achterbank, één voorin en twee in de achterbak gepropt zaten. De wagen had welgeteld vier knoppen op het dashboard, de toeter, het licht en twee waarvan we de functie niet konden ontdekken. De drie metertjes die aanwezig waren, deden het geen van allen dus geen idee hoe hard we gingen. De bekleding was redelijk, maar onze voeten stonden direct op het chassis en de pedalen waren zichtbaar met tyreps aan elkaar gebonden. De vering deed het niet tot nauwelijks en er zaten geen ramen in de wagen, behalve de voorruit. Ach, waarom ook eigenlijk?

We werden eerst naar de Fairy Stream gebracht. Een riviertje die je door kon lopen en uitzicht zou geven op prachtige rotsformaties. Voor 5000 dong wilden ze aan het begin wel op je slippers passen. Of ze vroegen entree, en als je dat niet betaalde en je slippers achter liet, waren ze waarschijnlijk weg. Hoe dan ook, betalen deden we niet en onze slippers hielden we wel in onze handen. De rivier was niet meer dan een bijna drooggevallen riviertje met een stroom toeristen erin waardoor je in de file stond om langs de "prachtige rotsformaties" kwamen. De muur die we tegenkwamen was niet meer dan drie meter hoog en we hadden al genoeg gezien.

We liepen terug en kwamen langs de struisvogels. Daar kan je op rijden! Super grappig! Voor ons was een Russisch meisje, en het was echt hilarisch om te zien. Er liepen vier struisvogels in een grote bak (zoals bij een paardenmanege), drie van hen hadden een zadel op. Door een opstapje kon je erop klimmen en rende er iemand met jou en de struisvogel mee! Het zit echt heel erg raar, het hobbelt alle kanten op en je hebt de hele tijd het idee dat je er af gaat vallen! Het rondje was eigenlijk veel te snel al weer voorbij, maar het was super grappig! Ergens knaagt er wel weer een stemmetje dat deze dieren waarschijnlijk niet al te goed verzorgd worden en door mensen zo als wij dit in stand wordt gehouden, maar dat drukken we maar gauw weer weg.

We gingen terug de jeep in en reden langs het vissershaventje waar honderden kleine bootjes lagen die 's nachts de zee op gingen om 's morgens de verse vangst te verkopen. Het plaatje is prachtig om te zien, maar er was op het moment dat wij er waren weinig activiteit.

Na een vrij lange rit, waarbij we langs rode zandduinen, gele zandduinen en in de verte andere bebossingen reden, kwamen we aan bij de witte zandduinen, waar we quad gingen rijden! We besloten samen op één te gaan (aangezien je natuurlijk weer bij moest betalen) en het was super vet! Scheuren door die duinen, van links naar rechts, omhoog en omlaag! Totdat de ketting er af viel. Gelukkig kwam er vrij snel iemand aan die ons hielp de ketting er weer op te leggen en konden we weer verder! Totdat de ketting er later weer afviel.. Dit keer was er niemand in de buurt, maar we hadden gezien hoe die gast het de vorige keer had gedaan, dus maakte Bas dit keer zijn handen zelf maar vuil. Maar het was weer gelukt en we konden weer verder scheuren!

Weer terug haalden we wat te drinken en Ash ging even beklag doen bij de mannen van de quads. We hebben betaald voor een half uur, maar hebben misschien wel tien minuten staan wachten in totaal omdat de ketting er steeds af viel! Okee, misschien geen tien minuten, maar toch. De gast keek haar aan en zei dat we nog wel vijf minuten mochten. Ash keek hem gek aan en zei niets. Toen bood hij gratis drankjes aan om het goed te maken. Nou vooruit dan maar, beter iets dan niets!

Weer op de terugweg richting Mui Ne stopten we nog bij de gele zandduinen, waar we konden genieten van de (al ondergegane) zon. De zon was tijdens de rit al ondergegaan, dus we waren eigenlijk te laat bij de gele duinen, maar alsnog gaf het een leuk plaatje. Voordat je uit kan stappen staat er al een horde kinderen om je heen die hun "slee" proberen te verhuren om van de zandheuvels af te glijden. Deze slee bestaat uit een stuk hard karton met twee touwtjes waar je je aan vast kan houden. Nee bedankt.

De lange rit door het donker in de gammele jeep hebben we gelukkig op het nippertje overleefd, want zonder de ramen werden we achterin regelmatig gezandstraald of half vergast door de uitlaatgassen die dat ding uitstootte. Maar dat mocht de pret niet drukken, want we hebben best een prima dagje gehad zo!

Nu moeten we ons zien te vermaken tot vanavond 1 uur, dan vertrekt de bus weer naar Saigon! Hier zullen we Liz weer ontmoeten, die we eerder in Thailand hebben ontmoet. Samen met haar zullen we overmorgen richting Cambodja reizen! Gezellig!

xx Bash