Oud & Nieuw!
1 januari 2015 - Sydney, Australië
Oudjaarsdagvan het jaar 2014... Het jaar dat we onze grote reis zijn begonnen, maar ook het jaar van het afstuderen van Bas, het beginnen van carrières en het tijdelijk afscheid nemen hiervan. Andere herinneringen zijn bijvoorbeeld de afscheidsfeestjes voor we weg gingen, zowel met onze beste vrienden als onze dichtstbijstaande familieleden, die ons beide erg blij en geliefd laten voelen. Maar ook mindere herinneringen zoals het niet bij deze mensen zijn op de bijzondere dagen als kerst en oud & nieuw. Nu we hier aan de andere kant van de wereld zitten, realiseren we wel ineens wat deze dagen nou zo bijzonder maakt, niet waar je bent of wat je doet, maar met wie je bent en om je heen hebt...
Daarom willen we dit moment ook gebruiken om even te laten weten dat we iedereen om eens heen heel erg waarderen, van onze altijd steunende ouders tot aanmoedigende en bezorgde grootouders, ooms en tantes die ons op de voet volgen, nichtjes en hopelijk ook wat neefjes die af en toe zich eens afvragen hoe we het hebben, en natuurlijk onze beste vriendjes en vriendinnetjes die regelmatig wat laten horen en maar moeten bedenken hoe wij het hier hebben... (en dan natuurlijk nog de buurtjes die ons in ieder geval via facebook volgen en alle anderen die op de één of andere manier geïnteresseerd zijn in onze avonturen, het zou trouwens best eens leuk zijn om te weten wie ons allemaal volgen! Jullie mogen best een reactie achterlaten hoor!)
Één van de dingen die al snel duidelijk werd toen we onze reis aan het plannen waren, was dat we kerst en Oud & Nieuw in Sydney, Australië zouden doorbrengen. En dat natuurlijk vooral vanwege het inmense vuurwerk tijdens de jaarwisseling. We besloten om naar Cremoire Point te gaan, een schiereilandje aan de noordkant van de brug. De meeste mensen werden verwacht rond de lokaties als Opera House en Botanical Gardens, dus met een beetje geluk konden we een mooi plekje veroveren aan de andere kant van de brug waar het hopelijk wat minder druk zal zijn...
We vertrokken al rond een uurtje of elf 's morgens om er met een gevulde picknicktas een mooi plekje te veroveren. We hadden opgezocht hoe we er moesten komen, en de eerste bus was al snel gevonden. We wisten dat we op Military Road over moesten stappen en hadden het vermoeden dat dit de eindhalte zou zijn, omdat we moesten overstappen. Je raadt het echter al, dat was niet het geval en toen we dat eenmaal doorhadden, was het al te laat. We waren veel te ver doorgereden en moesten de weg terug vinden. Omdat het nog behoorlijk vroeg was en de Sydney NYE app aangaf dat ons gekozen plekje pas om 12u open zou gaan, besloten we van het weer te genieten en te gaan lopen.
We liepen door wat leek op een dure villa wijk van Sydney en keken onze ogen uit naar alle verschillende huizen en parkjes waar we langs kwamen. Na een poosje kwamen we bij het schiereilandje wat meer op een national park leek dan op een woonwijk en waar we uitkeken op een baai waar de mooiste bootjes lagen te schitteren in het zonlicht en de kabbelende golfjes. We kwamen dichter bij het uitzicht punt want ineens waren er weer mensen. En het uitzicht was fantastisch! We keken over het water recht op het Opera House, links daarvan Macquirie Point en rechts de Harbour Bridge!
We legden onze handdoekjes uit en genoten van het weer, het uitzicht en de bedrijfigheid om ons heen. Naast ons zat een stel Duitsers en aan de andere kant twee dames die wachten op de rest van de familie. Met de dames raakten we al snel aan de praat. Maar we praatten niet té veel, want daar was het veel te warm voor! De zon stond hoog aan de hemel, met een enkel wolkje in een verder stralend blauwe lucht wat er al snel voor zorgde dat we zonder shirt in de zon lagen en het water er sneller uitzweetten dan dat we het konden opdrinken. Door het gebrek aan wind was het nog warmer en we bleven met zonnebrand smeren. Door het drinkfonteintje en onze meegebrachte aanmaaklimonade hadden we genoeg te drinken en bovendien deed het fonteintje ook dienst als minidouche om een beetje af te koelen. Maar wel goed voor ons kleurtje!
Naarmate het later werd, werd het uiteraard drukker. We aten onze overheerlijke zelfgemaakte Caesar Salade die we hadden meegebracht en keken naar de eerste vliegtuigshow die rond 6u werd opgevoerd. Dit stelde niet meer voor dan twee kleine vliegtuigjes die vrij dicht bij elkaar door het havengebied heen vlogen. Om 7u was er een Fire Tug Show, wat bestond uit een boot die water spoot. En dat was het. Om 8u was de tweede vliegtuigshow, die wel indrukwekkend was. Opnieuw waren er twee kleine vliegtuigjes, maar dit keer maakten ze loopings, schoten onder en over elkaar heen, scheerden rakelings langs het water en leken dood naar beneden te vallen vanaf ongekende hoogte om vervolgens in een strakke beweging weer op zij te schieten.
Om 9u was de eerste vuurwerkshow, the family fireworks. En dat was gaaf! De ballen zijn enorm, de kleuren zijn zo helder en met de Sydneyse radio op de achtergrond was er een speciale soundtrack bij het vuurwerk gemaakt waardoor het vuurwerk afging op de maat van de muziek! Deze hele show duurde zeker 8 minuten! En dit was slechts een voorproefje op de show van middernacht! Super super supergaaf! Nog maar drie uur te gaan!
Een parade van met lichtjes versierde boten vaarde door de haven, maar omdat we aan de andere kant van de brug zaten, kregen we hier helaas niet alles van mee. Om 10.40u was er The Inspire Moment, wat bestond uit een vuurpijl die een lange heldere lichtstraal liet zien.
Het was inmiddels bijna onmogelijk geworden om je te verplaatsen door de menigte, maar door onze handdoekjes en vroege aanwezigheid hadden we een redelijke ruimte geclaimd. Bovendien liep het stukje grond een stukje omhoog, waardoor we (zeker Bas) met een redelijk gemak over de menigte heen konden kijken.
Door de radio werden we op de hoogte gehouden en begonnen we met aftellen! 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1... HAPPY NEW YEAR!!! En het vuurwerk barstte los! Wat een super gave show, echt fantastisch! Woorden kunnen niet beschrijven wat wij op dat moment zagen, daarom hebben we een filmpje gemaakt!
Zodra het vuurwerk was afgelopen, kwam de mensenmassa in beweging. Op naar huis! De show was voorbij, het nieuwe jaar was ingeluid en nu was het tijd voor bed. We volgden de massa en besloten het eerste stuk te gaan lopen. Wellicht zouden we het hele stuk wel gaan lopen. Drie kwartier verder en nog ver voor het begin van de brug bedachtten we ons dat lopen misschien toch een beetje heel erg ver was, dus sloten we ons aan bij een groep mensen die te wachten stonden op de bus. De bussen reden wel, en vaak ook, alleen omdat er zóveel mensen naar huis gebracht moesten worden, waren zo goed als alle bussen prop en prop vol die langs onze halte reden. Behalve de bussen die verder naar het noorden van Sydney reden, die waren niet vol, en stopten wel... Maarja, dat waren natuurlijk niet de goede bussen voor ons. Uiteindelijk hebben we anderhalf uur moeten wachten tot we eindelijk in een bus konden stappen om over de brug bij Wynyard uit te kunnen stappen om alsnog ruim een half uur naar het hostel te moeten lopen waar we iets over drieën eindelijk ons bedje in konden duiken.
Uiteraard is dat een goed excuus geweest om uit te kunnen slapen op de eerste dag van het nieuwe jaar! Na een ontbijtje en een wasje kwamen we weer de twee Zweedse meisjes tegen die we al een paar keer eerder tegen het lijf waren gelopen in het hostel. Wat hen anders maakten dan de meeste anderen in het hostel, was dat zij ook niet zulke partyanimals waren. De eerste keer waren ze bij ons komen zitten om de film te kijken, de tweede keer kwamen we ze tegen in de lift, de derde keer zaten ze opnieuw een film te kijken toen we langsliepen, we kwamen ze nog een keer in de keuken tegen en nu weer! We vroegen of ze zin hadden om met ons mee te gaan naar Bondi Beach en ze zeiden ja! Dus we hadden gezellig een date!
Spullen gepakt en de bus in naar het strand! Opnieuw lekker vol met mensen, maar wel gezellig en nog genoeg ruimte om je in te bewegen. We hebben de UNOX mutsen natuurlijk niet voor niks meegenomen, want het is nu eindelijk tijd om ze te gebruiken! De NIEUWJAARSDUIK! Onze cameravrouw Amelie instructies gegeven en daar gingen we dan!
Het water was super, de golven waren soms wel anderhalve meter hoog! Echt super vet! Je werd door de kracht van het water naar de kust geslingerd en net zo hard weer teruggetrokken en ineens begrepen we waarom er zoveel lifeguards rondliepen. Als onervaren zwemmer kan je best de weg kwijt raken onder water als een golf je meesleurt! Het weer verder was heerlijk, de zon was warm, maar het windje zorgde voor een verkoelend effect.
De eerste dag van het nieuwe jaar hebben we afgesloten met pizza van Domino's en om aan onze sociale verplichting te voldoen, alles op de blog weer geupload. Veel plezier met kijken en heel erg veel geluk voor in 2015!
xx Bash
Daarom willen we dit moment ook gebruiken om even te laten weten dat we iedereen om eens heen heel erg waarderen, van onze altijd steunende ouders tot aanmoedigende en bezorgde grootouders, ooms en tantes die ons op de voet volgen, nichtjes en hopelijk ook wat neefjes die af en toe zich eens afvragen hoe we het hebben, en natuurlijk onze beste vriendjes en vriendinnetjes die regelmatig wat laten horen en maar moeten bedenken hoe wij het hier hebben... (en dan natuurlijk nog de buurtjes die ons in ieder geval via facebook volgen en alle anderen die op de één of andere manier geïnteresseerd zijn in onze avonturen, het zou trouwens best eens leuk zijn om te weten wie ons allemaal volgen! Jullie mogen best een reactie achterlaten hoor!)
Één van de dingen die al snel duidelijk werd toen we onze reis aan het plannen waren, was dat we kerst en Oud & Nieuw in Sydney, Australië zouden doorbrengen. En dat natuurlijk vooral vanwege het inmense vuurwerk tijdens de jaarwisseling. We besloten om naar Cremoire Point te gaan, een schiereilandje aan de noordkant van de brug. De meeste mensen werden verwacht rond de lokaties als Opera House en Botanical Gardens, dus met een beetje geluk konden we een mooi plekje veroveren aan de andere kant van de brug waar het hopelijk wat minder druk zal zijn...
We vertrokken al rond een uurtje of elf 's morgens om er met een gevulde picknicktas een mooi plekje te veroveren. We hadden opgezocht hoe we er moesten komen, en de eerste bus was al snel gevonden. We wisten dat we op Military Road over moesten stappen en hadden het vermoeden dat dit de eindhalte zou zijn, omdat we moesten overstappen. Je raadt het echter al, dat was niet het geval en toen we dat eenmaal doorhadden, was het al te laat. We waren veel te ver doorgereden en moesten de weg terug vinden. Omdat het nog behoorlijk vroeg was en de Sydney NYE app aangaf dat ons gekozen plekje pas om 12u open zou gaan, besloten we van het weer te genieten en te gaan lopen.
We liepen door wat leek op een dure villa wijk van Sydney en keken onze ogen uit naar alle verschillende huizen en parkjes waar we langs kwamen. Na een poosje kwamen we bij het schiereilandje wat meer op een national park leek dan op een woonwijk en waar we uitkeken op een baai waar de mooiste bootjes lagen te schitteren in het zonlicht en de kabbelende golfjes. We kwamen dichter bij het uitzicht punt want ineens waren er weer mensen. En het uitzicht was fantastisch! We keken over het water recht op het Opera House, links daarvan Macquirie Point en rechts de Harbour Bridge!
We legden onze handdoekjes uit en genoten van het weer, het uitzicht en de bedrijfigheid om ons heen. Naast ons zat een stel Duitsers en aan de andere kant twee dames die wachten op de rest van de familie. Met de dames raakten we al snel aan de praat. Maar we praatten niet té veel, want daar was het veel te warm voor! De zon stond hoog aan de hemel, met een enkel wolkje in een verder stralend blauwe lucht wat er al snel voor zorgde dat we zonder shirt in de zon lagen en het water er sneller uitzweetten dan dat we het konden opdrinken. Door het gebrek aan wind was het nog warmer en we bleven met zonnebrand smeren. Door het drinkfonteintje en onze meegebrachte aanmaaklimonade hadden we genoeg te drinken en bovendien deed het fonteintje ook dienst als minidouche om een beetje af te koelen. Maar wel goed voor ons kleurtje!
Naarmate het later werd, werd het uiteraard drukker. We aten onze overheerlijke zelfgemaakte Caesar Salade die we hadden meegebracht en keken naar de eerste vliegtuigshow die rond 6u werd opgevoerd. Dit stelde niet meer voor dan twee kleine vliegtuigjes die vrij dicht bij elkaar door het havengebied heen vlogen. Om 7u was er een Fire Tug Show, wat bestond uit een boot die water spoot. En dat was het. Om 8u was de tweede vliegtuigshow, die wel indrukwekkend was. Opnieuw waren er twee kleine vliegtuigjes, maar dit keer maakten ze loopings, schoten onder en over elkaar heen, scheerden rakelings langs het water en leken dood naar beneden te vallen vanaf ongekende hoogte om vervolgens in een strakke beweging weer op zij te schieten.
Om 9u was de eerste vuurwerkshow, the family fireworks. En dat was gaaf! De ballen zijn enorm, de kleuren zijn zo helder en met de Sydneyse radio op de achtergrond was er een speciale soundtrack bij het vuurwerk gemaakt waardoor het vuurwerk afging op de maat van de muziek! Deze hele show duurde zeker 8 minuten! En dit was slechts een voorproefje op de show van middernacht! Super super supergaaf! Nog maar drie uur te gaan!
Een parade van met lichtjes versierde boten vaarde door de haven, maar omdat we aan de andere kant van de brug zaten, kregen we hier helaas niet alles van mee. Om 10.40u was er The Inspire Moment, wat bestond uit een vuurpijl die een lange heldere lichtstraal liet zien.
Het was inmiddels bijna onmogelijk geworden om je te verplaatsen door de menigte, maar door onze handdoekjes en vroege aanwezigheid hadden we een redelijke ruimte geclaimd. Bovendien liep het stukje grond een stukje omhoog, waardoor we (zeker Bas) met een redelijk gemak over de menigte heen konden kijken.
Door de radio werden we op de hoogte gehouden en begonnen we met aftellen! 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1... HAPPY NEW YEAR!!! En het vuurwerk barstte los! Wat een super gave show, echt fantastisch! Woorden kunnen niet beschrijven wat wij op dat moment zagen, daarom hebben we een filmpje gemaakt!
Zodra het vuurwerk was afgelopen, kwam de mensenmassa in beweging. Op naar huis! De show was voorbij, het nieuwe jaar was ingeluid en nu was het tijd voor bed. We volgden de massa en besloten het eerste stuk te gaan lopen. Wellicht zouden we het hele stuk wel gaan lopen. Drie kwartier verder en nog ver voor het begin van de brug bedachtten we ons dat lopen misschien toch een beetje heel erg ver was, dus sloten we ons aan bij een groep mensen die te wachten stonden op de bus. De bussen reden wel, en vaak ook, alleen omdat er zóveel mensen naar huis gebracht moesten worden, waren zo goed als alle bussen prop en prop vol die langs onze halte reden. Behalve de bussen die verder naar het noorden van Sydney reden, die waren niet vol, en stopten wel... Maarja, dat waren natuurlijk niet de goede bussen voor ons. Uiteindelijk hebben we anderhalf uur moeten wachten tot we eindelijk in een bus konden stappen om over de brug bij Wynyard uit te kunnen stappen om alsnog ruim een half uur naar het hostel te moeten lopen waar we iets over drieën eindelijk ons bedje in konden duiken.
Uiteraard is dat een goed excuus geweest om uit te kunnen slapen op de eerste dag van het nieuwe jaar! Na een ontbijtje en een wasje kwamen we weer de twee Zweedse meisjes tegen die we al een paar keer eerder tegen het lijf waren gelopen in het hostel. Wat hen anders maakten dan de meeste anderen in het hostel, was dat zij ook niet zulke partyanimals waren. De eerste keer waren ze bij ons komen zitten om de film te kijken, de tweede keer kwamen we ze tegen in de lift, de derde keer zaten ze opnieuw een film te kijken toen we langsliepen, we kwamen ze nog een keer in de keuken tegen en nu weer! We vroegen of ze zin hadden om met ons mee te gaan naar Bondi Beach en ze zeiden ja! Dus we hadden gezellig een date!
Spullen gepakt en de bus in naar het strand! Opnieuw lekker vol met mensen, maar wel gezellig en nog genoeg ruimte om je in te bewegen. We hebben de UNOX mutsen natuurlijk niet voor niks meegenomen, want het is nu eindelijk tijd om ze te gebruiken! De NIEUWJAARSDUIK! Onze cameravrouw Amelie instructies gegeven en daar gingen we dan!
Het water was super, de golven waren soms wel anderhalve meter hoog! Echt super vet! Je werd door de kracht van het water naar de kust geslingerd en net zo hard weer teruggetrokken en ineens begrepen we waarom er zoveel lifeguards rondliepen. Als onervaren zwemmer kan je best de weg kwijt raken onder water als een golf je meesleurt! Het weer verder was heerlijk, de zon was warm, maar het windje zorgde voor een verkoelend effect.
De eerste dag van het nieuwe jaar hebben we afgesloten met pizza van Domino's en om aan onze sociale verplichting te voldoen, alles op de blog weer geupload. Veel plezier met kijken en heel erg veel geluk voor in 2015!
xx Bash
Knuffelsssssssss