Peggy de Campervan, de Blue Mountains and kangaroos!

Vandaag checkten we uit in het Wake Up Hostel in Sydney. En eerlijk gezegd zijn we er niet rouwig om. Sydney is best een leuke stad, maar na anderhalve week hebben we zin in iets nieuws, de campervan!

Na een ontbijtje en een busrit kwamen we bij de Unit waar de Spaceships werden uitgegeven, en de eerste die we zagen had de naam Flying Dutchman, dat zou kicken zijn als we die kregen!

Na het papieren geregel en gehannes (waarbij we $15 terug kregen omdat we met de bus waren gekomen i.p.v. opgepikt waren en gratis stoelen omdat er geen summerpack met tafel en solarshower meer beschikbaar was) mochten we dan eindelijk onze campervan bewonderen. Het was helaas niet de Flying Dutchman, maar een ander vliegend wezen, namelijk Pegasus, waar wij dan weer liefkozend Peggy van gemaakt hebben. Een korte uitleg over hoe alles in elkaar zat, de tolpas op internet aangevraagd, dvdtjes uitgezocht, nog even snel een stuk wc rol meegepikt en we waren klaar om te gaan!

Ash reed het eerste stuk, want dan kon Bas tenminste de weg wijzen. Als dat andersom was geweest, hadden we waarschijnlijk in een hele andere hoek uitgekomen dan dat we wilden want Ash had de laatste paar dagen maar weer iets te vaak bewezen dat haar richtingsgevoel niet het beste van ons twee was... Peggy is een stuk groter dan Vosje en rijdt een stukkie zwaarder, maar verder blijft het gewoon een auto die vooruit gaat als je gas geeft en langzamer gaat als je remt.

Het knaloranje voertuig valt wel lekker op! De binnenkant bestaat uit twee voorstoelen, twee dakraampjes die open konden, een klein bankje voor twee erachter die je om de as kan draaien, een slaap gedeelte die je op twee manieren kan uitvouwen, namelijk via de achterklep of via het bankje, met daaronder een koelkastje, een halve keukeninrichting (tafeltje die je uit kan klappen, bordjes, bestek, twee pannen, een snijplank, twee kookpitjes met gasflesjes, kommetjes, bekers en mokken, theedoeken, afwassop en een sponsje, zelfs een dunschiller, blikopener, tang, spaghetti lepel, houten pollepel en een spade waren aanwezig!), en vanaf de achterkant een ruime laadruimte waar onze tassen makkelijk in kunnen. Daarnaast heeft Peggy ook nog een dvdspeler, mp3 aansluiting, airco, electrische ramen en één deur met centrale deurvergrendeling. Wat wil je nog meer?!

We reden richting de Blue Mountains en hoe verder we het National Park inreden, hoe indrukwekkender de uitzichten waren. We stopten even op diverse plekken om even te genieten van het uitzicht, net als alle andere toeristen om ons heen. Een stukje verder de bergen in werd het rustiger en de bergen/heuvels nog mooier. Op sommige plekken kon je eindeloos ver kijken zonder een enkele waarneembare vorm van menselijke invloeden. In het grote boek met bijna 4000 kampeerplaatsen in Australië wat bij Peggy inbegrepen was, hadden we een mooi plekje uitgezocht. Millionth Acre Recreation Area, waar we gratis konden staan, toiletten en een waterkraantje aanwezig waren en verder niks dan rust en een enkele auto die voorbij kwam rijden. Wauw! We hoopten stiekem dat er misschien nog wel andere mensen hun campervan hier neer zouden zetten, want wij waren vrij vroeg. En anders zaten we lekker met z'n tweetjes opgescheept.

We gingen een poging doen om ons eten klaar te maken op de twee pitjes. Echter bleek de windvanger van het uitklaptafeltje niet helemaal goed te werken, want de wind kwam van de andere kant en toen we deze om wilde draaien, schoot hij los waardoor het water wat net een beetje aan het koken was grotendeels omgegooid werd en we dus weer opnieuw konden beginnen. Uiteindelijk na veel geduld te hebben gehad, was de pasta eindelijk gaar en konden we de saus er bij gooien. We hebben inmiddels een behoorlijke voorraad kruiden en dergelijken opgebouwd, dat het een smaakvol gerechtje werd.

Na het eten gingen we een avondwandelingetje door de omgeving maken. We wandelden de heuvel op en zagen Peggy steeds kleiner worden. We staan in een dalletje en daardoor konden we precies mooi op haar neerkijken. We liepen verder in een gebied wat recentelijk ontbost lijkt te zijn en nu opnieuw beplant is met kleine boompjes. De oude stronken lagen nog overal verspreid en eigenlijk zag het er een beetje troosteloos uit.

We zaten te verwonderen dat we in de "Outback" (nog niet de echte, maar zo voelde het wel een beetje!) rondliepen toen er ineens iets zwarts over het pad schoot. Een kangaroe! Wauw! Onze eerste dag in de wildernis en gelijk een kangaroe!! Hij of zij zat rustig te kauwen toen het ons in de gaten kreeg. Het bleef rustig zitten en keek ons met wat leek een geïnteresseerde blik aan. Zelfs toen we geluid maakten of een steentje door het gras gooiden, bleef hij ons stoïcijns aankijken. Wauw wat een gaaf beest!

Toen we verder liepen, leek het alsof we wat meer wisten waar we op moesten letten, want al snel zagen we weer wat bewegen. Ja! Nog één! En weer een stukje verder nóg één!! Deze laatste zat aan de andere kant van het dalletje met een opgeheven hoofd op een boomstronk ons opnieuw zeker niet verlegen aan te staren...

Onze eerste kampeerwandeling en we zien al drie echte wilde kangaroes! Hoe vet is dat!?

Toen we weer terugliepen naar de plek waar Peggy stond, zagen we dat er nog een auto was gestopt en die leken te blijven voor de nacht. Het waren Anna en Eva uit Australië met hun vijf maanden oude hond Batman!

We zouden nadat zij gegeten hadden, gezellig een vuurtje maken en daar bij elkaar gaan zitten, maar toen Bas net het vuur aan had, besloten de dames toch maar om vroeg naar bed te gaan, ze hadden de hele dag alleen maar gereden en waren uitgeput. Fair enough. Dan gaan we wel lekker met z'n tweetjes bij het vuur zitten. We hebben nog wijn, dus dat komt helemaal goed!

xx Bash